Kan een cao regelen dat opgenomen vakantie niet als gewerkte uren worden meegeteld ter bepaling of de drempel voor overwerktoeslag is bereikt?
Deze prejudiciële vraag van het Bundesarbeidsgerecht beantwoordde het Hof van Justitie op 13 januari 2022 negatief.
Het recht van elke werknemer op jaarlijkse vakantie met behoud van loon is een bijzonder belangrijk beginsel van sociaal recht van de Europese Unie.
Ieder handelen of nalaten van een werkgever dat een werknemer ervan zou kunnen weerhouden zijn jaarlijkse vakantie op te nemen is onverenigbaar met het doel van het recht op jaarlijkse vakantie met behoud van loon, zijnde:
de werknemer de gelegenheid geven om uit te rusten van de taken die hij in het kader van zijn arbeidsovereenkomst moet verrichten; en
over een periode van ontspanning en vrije tijd te beschikken.
Een mechanisme (zoals in casu) waarbij het opnemen van vakantiedagen kan leiden tot een vermindering van het loon van de werknemer omdat geen toeslag voor daadwerkelijk verricht overwerk wordt gegeven, kan de werknemer weerhouden zijn recht op jaarlijkse vakantie met behoud van loon uit te oefenen in de maand waarin hij overwerk heeft verricht. Het is daarmee niet verenigbaar met artikel 7 van richtlijn 2003/88/EG.
Werknemers mogen dus niet worden belet om hun recht op de minimale jaarlijkse vakantie met behoud van loon op te nemen met name in verband met de noodzaak de werknemer daadwerkelijk rust te garanderen in het belang van een doeltreffende bescherming van zijn veiligheid en gezondheid. Link naar het arrest
